Ostatnie pożegnanie

Kazimierz Albin
Laureat Złotej Księgi Wychowanków Politechniki Krakowskiej (2017) Polski technik lotniczy, więzień i uciekinier z KL Auschwitz, podporucznik Armii Krajowej, działacz na rzecz pamięci o zbrodniach nazizmu. Urodził się Krakowie 30 sierpnia 1922 r. Do wybuchu II wojny światowej zdążył ukończyć czwartą klasę Gimnazjum Nowodworskiego.W styczniu 1940 r. został zatrzymany w trakcie próby przedostania się do Francji, gdzie tworzyły się pierwsze oddziały polskiej armii, odbudowywanej po wrześniowej klęsce. Był następnie więziony w Preszowie, Muszynie, Nowym Sączu i Tarnowie. Wywieziony pierwszym transportem do KL Auschwitz, gdzie otrzymał numer obozowy 118. Pracował w obozowym zakładzie odzieżowym i w kuchni dla esesmanów. W lutym 1943 r. uciekł z obozu i dotarł do Krakowa, gdzie pod przybranym nazwiskiem Franciszek Makowski zamieszkał przy ul. Siemiradzkiego. Niemal od razu rozpoczął działalność w krakowskiej dywersji, będąc m.in. uczestnikiem napaści na żołnierzy niemieckich w celu zdobycia broni. Szybko został zaprzysiężony do Armii Krajowej, gdzie przyjął pseudonim „Jędrek”. W listopadzie 1943 r., po ukończeniu szkoły podchorążych, objął funkcję szefa dywersji bojowej III Odcinka Komendy Obwodu Kraków-Miasto Armii Krajowej. Rok później awansowano go na podporucznika.
Po zakończeniu wojny zdał maturę i podjął studia na Politechnice Krakowskiej, a dokładniej na wydziałach politechnicznych działających przy Akademii Górniczej. Pracował w Biurze Projektów Energetycznych w Krakowie. Jego kolejnym etapem zawodowej kariery była posada w latach 1952-1963 w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej. Stamtąd został przeniesiony do Zjednoczenia Przemysłu Lotniczego w Warszawie, a w 1966 r. rozpoczął pracę jako ekspert techniczny i handlowy w CHZ Metalexport w Warszawie.
 
Po przejściu na emeryturę zaangażował się w działalność na rzecz upamiętnienia ofiar nazizmu i na rzecz pamięci o obozie KL Auschwitz. Był autorem wspomnień „List gończy. Historia mojej ucieczki z Oświęcimia i działalności w konspiracji” i „Postscriptum. Losy powojenne i powrót do Auschwitz”.
 
Był jednym z współzałożycieli Towarzystwa Opieki nad Oświęcimiem, w którym najpierw pełnił funkcję wiceprezesa, by w 1995 r. zostać prezesem Zarządu Głównego. Od 2000 r. członek Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej.
 
Za swoją odważną, godną naśladowania postawę otrzymał wiele odznaczeń wojskowych i cywilnych, w tym te najważniejsze jak Krzyż Walecznych, Krzyż Partyzancki, Krzyż Armii Krajowej oraz Krzyże Kawalerski, Oficerski i Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.
 
Kazimierz Albin zmarł w wieku 96 lat, w nocy z poniedziałku na wtorek 23 lipca.
 
Rodzinie, bliskim i przyjaciołom składamy najszczersze wyrazy współczucia.